Μια συζήτηση, με πολλές ειδήσεις μετά την παρουσίαση της ποιητικής της συλλογής «Πάρε την Πανδώρα για παράδειγμα
Έρχεται «Ο Έλληνας», έρχονται τα χρώματα και η αντίληψη τους ως βάση νέας ποιητικής συλλογής και έρχεται το τρίτο αστυνομικό-πολιτικό μυθιστόρημα από τη δική μας Antoinette Moses,που μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη παρουσίαση της συλλογής ποιημάτων της «Πάρε την Πανδώρα για παράδειγμα», το Σάββατο στη Στέγη Βιτσέντζος Κορνάρος( https://www.vitsentzoskornaros.org/) δεν επαναπαύεται, αλλά ετοιμάζει πολλά που μας αφορούν. Αφορούν τους πάντες, πιο σωστά.
Η ίδια η Antoinette Moses πρώτα από όλα μας αφορά, όχι μόνο γιατί επιλέγει να έχει σταθερές αναφορές σε ότι γράφει στην Κρήτη και ειδικά στην Σητεία, αλλά κυρίως επειδή, ως ένας εξ ημών, μπορεί να μεταφράζει σε κείμενα και στίχους σύγχρονους προβληματισμούς και δικούς μας, για μια ευρεία γκάμα θεμάτων, ορμώμενη είτε από αρχαιοελληνικούς -κρητικούς μύθους, είτε από τη σύγχρονη ιστορία, συγχρονισμένη με τον καιρό της.
«Σημασία έχει αυτός που λέει την Ιστορία», εξάλλου, κάτι που επανέλαβε και στη σημερινή συζήτηση που είχαμε στον STYLE100,ως μια ανταπόδοση τιμής στην τιμή που μου έκανε να με συμπεριλάβει στην παρουσίαση του βιβλίου της, που, για να είμαστε ειλικρινείς, πέτυχε κυρίως λόγω της δικής της προσωπικότητας που την άφησε να φανεί χωρίς τσιγγουνιά στην ανάγνωση των ποιημάτων της.
Και βέβαια, στον Μιχάλη Γιαννακάκη που οργάνωσε την εκδήλωση σε όλες τις λεπτομέρειες της, την Αφροδίτη Καλεράντε που συνόδευσε μουσικά και απήγγειλε έξοχα στα ελληνικά τα ποιήματα, τον Δημήτρη Τηνιακό που φρόντισε την προβολή των έργων ζωγραφικής που κοσμούν τη συλλεκτική έκδοση περιορισμένων αντιτύπων, τον Δημήτρη Κριθαράκη και τον Μάριο Μαμούτη που φρόντισαν τον ήχο.
Την Αλίκη Γαλανάκη, που μας φρόντισε όλους, τον Γιώργο Γαλανάκη που δέχτηκε να «στεγάσει» την εκδήλωση.
Ο αφηγητής και η γυναίκα
Με οξυδέρκεια και με έναν λόγο στεγνό, δωρικό, ευθύβολο, χωρίς φιοριτούρες και σχήματα, η Antoinette Moses , φέρνει τη γυναίκα μπροστά, αναζητώντας την αληθινή πλευρά της ιστορίας και των μύθων. Η ποιήτρια χαρακτηρίζει τη θέση της «φεμινιστική»- και είναι. Μόνο που και ο όρος, όπως και οι μύθοι, με το πέρασμα των χρόνων, παίρνει άλλη σημασία. Δεν είναι ένας «κλειστός» φεμινιστικός χώρος , αυτός, μέσα στον οποίο κινείται και ασκεί την κριτική της. Είναι η σύγχρονη αντίληψη της ισότιμης τοποθέτησης και αντιμετώπισης των ανθρώπων, μακριά από τα στερεότυπα. Η έννοια ανοίγει, και αφορά τους πάντες-είναι η «συμπερίληψη».
Το υψηλό ποιητικό της ήθος, της επιτρέπει να είναι σκληρή, «αγενής», και όταν χρειάζεται τρυφερή και περιποιητική.
Η ανταπόκριση στην ανάγνωση των ποιημάτων της, ήταν συγκινητική, τουλάχιστον.
Η έκδοση, εξαντλήθηκε, μας υποσχέθηκε όμως, σήμερα πως θα έχει να μας φέρει του χρόνου κι άλλα αντίτυπα της ξεχωριστής «Πανδώρας» της.
Θεοτοκόπουλος, χρώματα και μια «μαύρη» ιστορία
Η Antoinette Moses, σήμερα, μας έδωσε ειδήσεις:
- Ετοιμάζει το τρίτο αστυνομικό της μυθιστόρημα, που έχει πάλι άμεση σχέση με την Ελλάδα, μια που αναφέρεται σε κινήσεις-οργανώσεις-κόμματα της άκρας δεξιάς. Με την Χρυσή Αυγή να έχει βασικό ρόλο στην πλοκή σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που διερευνά τις σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους τα φασιστικά μορφώματα της Ευρώπης, τις συναντήσεις που συχνά πραγματοποιούνται και τα σενάρια που εξυφαίνονται σε αυτές.
- Τα δύο πρώτα αστυνομικά μυθιστορήματα της Antoinette Moses, μπορείτε να τα βρείτε στο βιβλιοπωλείο «Το Θρανίο»
- Μια νέα , πρωτότυπη ποιητική συλλογή, που περιμένουμε την επόμενη χρονιά από την Antoinette, βασίζεται στα χρώματα. Την αντίληψή που έχουμε για τα χρώματα, για να το πούμε πιο σωστά.
«Οι αρχαίοι Έλληνες, αλλά και πολλοί άλλοι αρχαίοι λαοί, δεν είχαν χρώμα για το μπλε», μου λέει, μια γνώση που δεν είχα. «Είχαν βέβαια την αντίληψη του φωτός και του σκότους, των φωτοσκιάσεων, αλλά τα χρώματα τα αντιλαμβανόταν αλλιώς».
- Για το τέλος αφήσαμε κάτι που «χτυπά» κατευθείαν Κρήτη, αλλά απευθύνεται σε παγκόσμιο ακροατήριο, αφού αφορά τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο. Το θεατρικό έργο της Antoinette Moses «Ο Έλληνας», έχει γραφτεί πριν από χρόνια, συνεχώς όμως επέστρεφε σε αυτό. Μέχρι που ήρθε η ώρα της ελληνικής του μετάφρασης και της πιθανότητας, όπως μας λέει, της παρουσίασης του στη Σητεία (το επόμενο καλοκαίρι;)
Όλα ξεκίνησαν από ένα συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο Θεοτοκόπουλος , και που διάβασε η συγγραφέας στο Τολέδο. Το συμβόλαιο αφορά στην ανάθεση δημιουργίας έργου ζωγραφικής, με την δέσμευση του ζωγράφου να μην εγκαταλείψει το Τολέδο μέχρι την ολοκλήρωση και παράδοσή του. Λόγω συνεχών αναθέσεων, που αναλάμβανε ο ζωγράφος για οικονομικούς λόγους, δεν μπορούσε να βγει από την πόλη, δεν μπορούσε να πάει στην Κρήτη, να δει Θάλασσα, με την Antoinette Moses να εκφράζει την απορία, «πως είναι για ένα Κρητικό να μην μπορεί να δει θάλασσα»
Ακούστε την συζήτηση της κ. Antoinette Moses με τον Νίκο Νικολάου:
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
