Τέσσερα βράδια, για μια παράσταση που ευτύχησε να συναντήσει τις ευαισθησίες, τις αγωνίες, τις χαρές, το χιούμορ και συναίσθημα των θεατών, και έτσι ο διάλογος μεταξύ σκηνής και πλατείας έγινε άμεσος και ειλικρινής. Ήταν ένα δύσκολο στοίχημα.
Μην το θεωρήσετε αμετροέπεια αλλά νομίζω πως κερδήθηκε. Το κερδίσαμε μαζί, θεατές, ηθοποιοί, ο σκηνοθέτης, ο σκηνογράφος, και εγώ βάζω τον εαυτό μου σε αυτόν τον κύκλο, στο κομμάτι που έχω συνεισφέρει.
Σε αυτό το αποχαιρετιστήριο γράμμα της Βιολέτας χωράνε μόνο ευχαριστίες σε όλους όσους στήριξαν αυτή την προσπάθεια, οικονομικά και ηθικά..
Οι θεατές, πάνω από όλα.
Πάντα πιστεύαμε πως το κοινό της Σητείας, ένα δύσκολο (με την θετική έννοια) ένα εκπαιδευμένο κοινό, όχι μόνο γιατί έχει αποκτήσει θεατρική παιδεία (τόσες ομάδες υπάρχουν, δεν είναι τυχαίο)αλλά γατί κουβαλά αιώνες πολιτισμού, είναι η συλλογική μας μνήμη.
Προσπαθήσαμε να απευθυνθούμε άμεσα και με ειλικρίνεια. Ήταν απόφαση.
Δεν κρύψαμε τα σκοτάδια και το μαύρο που έχουμε όλοι μέσα μας, δεν φοβηθήκαμε να παρουσιάσουμε τις κοινωνικές συμβάσεις και τον καθωσπρεπισμό που πολλές φορές, αν όχι πάντα, σκοτώνει την αυθεντικότητα μιας προσωπικότητας, αυτοσαρκαστήκαμε ,σταθήκαμε, ή τουλάχιστον προσπαθήσαμε να σταθούμε, απέναντι από το πρόβλημα, το «πένθος» που κουβαλά ο καθένας λίγο ή πολύ, με όρθια κορμοστασιά, όχι παραδομένοι, αλλά αποφασισμένοι να προχωρήσουμε παρακάτω. «Κι όπου βγει», όπως λέει η Βιολέτα.
Όλα αυτά, φαίνεται πως εκτιμήθηκαν από τον κόσμο που ήρθε στο Πολύκεντρο και τις τέσσερις βραδιές , χαρίζοντας απλόχερα το χειροκρότημα του στην προσπάθεια.
Σας ευχαριστούμε.
Οι χορηγοί και “συνοδοιπόροι”
Ιδιαίτερα τιμητικό για όλους μας, είναι πως αυτός ο θεσμός πολιτισμού της πόλης με βαθιές ρίζες και συνεχή παρουσία επί τριάντα χρόνια ,το «Θέατρο της Σητείας», παρουσίασε αυτή τη δουλειά, την υποστήριξε.
Η παράσταση θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ανέβει, αν δεν υπήρχε η βοήθεια της Περιφέρειας Κρήτης και ειδικότερα του Αντιπεριφεριάρχη Λασιθίου Γιάννη Ανδρουλάκη, που έδειξε προσωπικό ενδιαφέρον. Τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα.
Ο Δήμος Σητείας και ο ΔΟΚΑΣ, μας εμπιστεύτηκαν και μας παραχώρησαν το Πολύκεντρο. Όλο το προσωπικό του ΔΟΚΑΣ ήταν δίπλα μας, ο πρόεδρος του Κωστής Λυμπερίου, για όποιο θέμα πρόκυπτε, ήταν εκεί να δώσει λύση.
Πρέπει να ευχαριστήσουμε τα σουπερμάρκετ Χαλκιαδάκης, που ενίσχυσαν οικονομικά την προσπάθεια μας για να είναι όλα όσα παρουσιάσαμε, όσο το δυνατόν αρτιότερα.
Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης-και όχι μόνο αυτά- μας βοήθησαν πολύ στην επικοινωνία της παράστασης .Ευχαριστούμε Μαρίζα Ψαράκη και «Ανατολή», Sitia FM και Μανώλη Μεταξάκη, Sitia News,Sitia on line, Σητειακά Νέα, ΕΡΑ Ηρακλείου και Φανή Καλαθάκη, τον ρ/σ του Αγίου Νικολάου 104,4 και τον Θάνο Κορομπύλια.
Θα μιλήσω λίγο για το «σπίτι» μου, τον STYLE100. Δεν ήταν απλά χορηγός επικοινωνίας. Βοήθησε στα πάντα. Από τα πιο σημαντικά μέχρι τις λεπτομέρειες και πρακτικά ζητήματα. Βοήθησε και μένα προσωπικά. Η αλήθεια είναι πως ο Μανώλης Δασκαλάκης είναι το καλό δεξί μου χέρι και το καλό δεξί μου πόδι, που δεν έχω. Πάνω από όλα φίλος.
Ένα πακέτο χαρτιά στα χέρια του Μιχάλη και των ερμηνευτών
Πολύ καιρό πριν, έδωσα στον Μιχάλη Γιαννακάκη κάποιες δακτυλογραφημένες σελίδες Α4. Η Βιολέτα είχε ολοκληρωθεί, με την επιμονή και την προτροπή του φίλου μου, παραπάνω από φίλος. Συγγενής από επιλογή. Μεγάλη ιστορία η σχέση που κτίστηκε πάνω σε κοινές ανησυχίες, προβληματισμούς, από δύο διαφορετικούς χαρακτήρες , με άλλες εκφράσεις. Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον, νομίζω. Συναντιόμαστε πολλά χρόνια, μέσα στο φιλόξενο, ευρύ πεδίο της τέχνης, ακόμα κι όταν δεν βρισκόμαστε καθόλου.
Ένα μάτσο χαρτιά, ένα τίποτα. Και μετά, αυτό στο Πολύκεντρο.
Συγκίνηση, θαυμασμός.
Δεν ήταν καθόλου αυτό που είχα φανταστεί. Ήταν πολύ καλύτερο.
Μιχάλη, σε ευχαριστώ για πολλά, αυτή τη στιγμή σε ευχαριστώ για τα πνεύματα, τις υπογραμμίσεις, τις δασείες, την υπογεγραμμένη, την υπογραφή που έβαλες στο «Αρκετά με τη Βιολέτα
Ιωάννα Μανταλιωτάκη,
Στέλλα Ροβύθη
Ματθαίε Μαρκάκη
Λάμπρε Τσικαλάκη
Ιωάννα Λάκα
Joao Santow Pereira
Γιάννη Φρυσούλη
Ήταν μεγάλη χαρά, τιμή, τύχη που η Βιολέτα και εγώ σας είχαμε παρέα.
Ηρακλή Κάιλα, Μάνο Μαμούτη, δώσατε στην παράσταση φως και χαρακτήρα
