Ανακοίνωση της Ομάδας Γυναικών Σητείας, Μέλος της ΟΓΕ, με αφορμή την δολοφονία της Νεκταρίας στην Ιεράπετρα Λασιθίου
Με αφορμή το αποτρόπαιο γεγονός της δολοφονίας της Νεκταρίας, εργαζόμενης μητέρας 4 παιδιών, από τον πρώην σύζυγο της, η Ομάδα Γυναικών Σητείας, Μέλος της ΟΓΕ, εκφράζει τα συλλυπητήρια της στην οικογένειά της.
Τα περιστατικά του τελευταίου διαστήματος, της γενικότερη έντασης της βίας, της κακοποίησης, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, των δολοφονιών γυναικών μονοπωλούν τα ρεπορτάζ στα ΜΜΕ, τροφοδοτώντας τη συζήτηση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης τόσο γύρω από τη νομοθετική αντιμετώπιση τέτοιων εγκληματικών συμπεριφορών, όσο και γύρω από τις ατομικές συμπεριφορές και νοοτροπίες των δραστών.
Δε μπορούμε πλέον, να μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά που οφείλονται απλά στην προβληματική προσωπικότητα του κάθε δράστη, αναμασώντας ξανά την καραμέλα της «ατομικής ευθύνης». Υπάρχουν ερωτήματα που χρειάζεται να μας προβληματίσουν βαθύτερα.
- Γιατί ενώ υπάρχουν μαρτυρίες για προηγούμενα περιστατικά βίας και απειλές για την ζωή του θύματος, δεν υπήρξε καμία παρέμβαση από κρατικό μηχανισμό?
- Γιατί ενώ τα στατιστικά δείχνουν την ραγδαία αύξηση κατά 30% στα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, μόνο κατά την περίοδο της πανδημίας, σε όλο το νομό Λασιθίου δεν υπάρχει ούτε μία οργανωμένη δομή (όπως δημοτικά συμβουλευτικά κέντρα, δομές φιλοξενίας γυναικών) για την ψυχοκοινωνική στήριξη των γυναικών?
Η δολοφονία, η σεξουαλική κακοποίηση και ο βιασμός πηγή τους έχουν το «δίκαιο» που επιβάλλει η σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία, τις αξίες που εκπορεύονται από την ίδια τη φύση της: την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον ανελέητο ανταγωνισμό, τον ατομισμό, τον εγωιστικό τρόπο ζωής και σκέψης. Σε αυτό το έδαφος γεννιούνται η αλαζονεία, η υποτίμηση της φίλης ή του φίλου, του συναδέλφου, του συντρόφου, η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η υποτίμηση της ίδιας της ανθρώπινης ζωής και από τα δύο φύλα. Σε αυτό το έδαφος αναπτύσσονται συμπεριφορές επιθετικές και εχθρικές ακόμα και μεταξύ ανθρώπων που έχουν τις ίδιες έγνοιες, τα ίδια προβλήματα, τα ίδια συμφέροντα.
Αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα που η ρίζα του φτάνει πιο βαθιά από τους όρους «πατριαρχία», «ανδρική τιμή», «εκρηκτικός χαρακτήρας». Φτάνει στην ανισότιμη θέση της γυναίκας στη σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία. Η ανισότιμη αυτή θέση αποκτά όλο και πιο σύγχρονες εκφάνσεις, όπως για παράδειγμα η πρωτιά στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις. Στην ουσία της είναι μια ύπουλα καμουφλαρισμένη, ψευδεπίγραφη «ισότητα» που εντείνει την εκμετάλλευση των γυναικών, ποικιλοτρόπως. Οι γυναίκες καταδικάζονται να ζουν με πολύ χειρότερους όρους, γεγονός που εντείνει την ανισοτιμία τους. Οι δολοφονίες, η σεξουαλική κακοποίηση και οι βιασμοί είναι συνεπώς το αποτέλεσμα και όχι η αιτία της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην εκμεταλλευτική κοινωνία, η οποία συνεχώς οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες.
Όσο οι όροι της ζωής και της δουλειάς μας θα επιδεινώνονται, τόσο περισσότερο οι γυναίκες θα δυσκολεύονται να σηκώσουν κεφάλι και να καταγγείλουν, να αντιπαλέψουν κάθε μορφής βία, αλλά και να απεγκλωβιστούν από παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Γιατί η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα τους εξασφαλίσουν τη δυνατότητα να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους σε όλους τους τομείς της ζωής τους, μέσα από ένα δίκτυο σύγχρονων δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών στήριξης των γυναικών, για θέματα υγείας και πρόληψης κατά της βίας, συμβουλευτικής γονέων και παιδιών, για την προστασία του γυναικείου οργανισμού και της μητρότητας, με δίκτυο υπηρεσιών προσχολικής αγωγής και ειδικής αγωγής, με μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, σταθερό ωράριο και κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας, ώστε να στέκονται στα πόδια τους, να είναι χειραφετημένες οικονομικά, ψυχικά, συναισθηματικά.
Είτε οι δολοφονίες των γυναικών χαρακτηριστούν ως γυναικοκτονίες είτε όχι, η ουσία του προβλήματος δεν αλλάζει. Τα περιστατικά δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν ριζικά αν δεν υπάρξει ολόπλευρη κοινωνική προστασία και στήριξη των γυναικών που, εκτός των άλλων, θα αποτρέπει τους δράστες να δρουν ανενόχλητοι. Τούτη η ζοφερή εικόνα δεν μπορεί ν’ αλλάξει με ωραία λόγια για το πώς θα “έπρεπε” να είναι ένα ζευγάρι, δύο σύντροφοι, μια γυναίκα, ένας άντρας.
Το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα αποκαλύπτει όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες που γεννούν επικίνδυνους δολοφόνους και βιαστές. Πρόκειται για τους ίδιους παράγοντες που ευθύνονται και για την δραματική έλλειψη στοιχειωδών κρατικών υπηρεσιών για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και της κακοποίησης. Πρόκειται για τους ίδιους παράγοντες που ευθύνονται για την αστυνομική αυθαιρεσία και τον κρατικό αυταρχισμό, για την υποστελέχωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών, τις μακροχρόνιες νομικές διαδικασίες.
Η ΟΓΕ εκφράζει ακόμα μία φορά την αλληλεγγύη της σε κάθε γυναίκα του μόχθου, θύμα της βίας στο χώρο δουλειάς, εκεί όπου ζει, σπουδάζει, αθλείται, περνάει τον ελεύθερο χρόνο της. Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας σε κάθε οικογένεια που βιώνει την απάνθρωπη απώλεια του δικού της ανθρώπου.
Δεν απαιτούμε μόνο την τιμωρία των δραστών από τη δικαιοσύνη – που πρέπει να είναι αυτονόητη!
Δυναμώνουμε το συλλογικό αγώνα για να διεκδικήσουμε τη ζωή που έχουμε ανάγκη σήμερα, τον 21ο αιώνα, και τις κοινωνικές προϋποθέσεις που θα μας εξασφαλίζουν όχι μόνο αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα αλλά και ισότιμες σχέσεις συντροφικότητας με όρους αμοιβαιότητας, σεβασμού και κατανόησης, όπου με συλλογική προσπάθεια θα στοχεύουμε στη δημιουργία μιας καλύτερης ζωής, τώρα και στο μέλλον.
Σητεία, 31/10/2021
Ομάδα Γυναικών Σητείας, Μέλος της ΟΓΕ