Βλέπουμε μια ιστορία και αγγίζουμε την ιστορία, χωρίς κραυγές και ακρότητες, χωρίς μεγαλόσχημους τερατώδεις ήρωες, χωρίς διδακτισμό. Στην παράσταση του Συλλόγου Φίλων Μουσικής «Αϊβαλί» που έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο τον πρώτο κύκλο παραστάσεων της στην Σητεία χτες (θα παρουσιαστεί και στις 16/08 στο Άλσος Χλουβεράκη)και συνεχίζει στο Βραχάσι στις 10/08, στο θέατρο Ελιάς στην Συκιά στις 12/08 , στο Ψυχρό στις 13/08 ενώ ακολουθεί μετά το ταξίδι της σε Ηράκλειο (17 Σεπτεμβρίου ) και Χανιά (18 Σεπτεμβρίου), οι ιστορίες των ανθρώπων είναι αυτές που αφορούν, δεν είναι πρόθεση και σκοπός να στηθεί ένα ακόμα μνημείο ηρωισμού για την Μικρασία και το 22.
Εδώ, από την παράσταση, όπως κι από την ιστορία έχουμε ένα χάδι και μαζί ένα -ή και περισσότερα -χαστούκια.
Τα καρέ του κόμικ στην σκηνή
Ασφαλώς υπήρξε η βάση, το κόμικ του Σολούπ, που δίνει αυτή την κατεύθυνση, αλλά όλα εξαρτώνται από το πως προσεγγίζεται ένα ανάγνωσμα, πως προσεγγίζεται η ιστορία , πως προσεγγίζεται η ζωή. Στην παράσταση προσεγγίζονται όλα αυτά με σεμνότητα και ειλικρίνεια, με συναίσθημα και ανοιχτές αναγνώσεις για τον θεατή.
Και επειδή μιλάμε για μια παράσταση που βασίζεται σε κόμικ, ο σκηνοθέτης της παράστασης, ο Νάσος Ζαγκότης, σεβάστηκε το πρωτότυπο και τα καρέ του κόμικ ή κι άλλα καρεδάκια που έγιναν για αυτήν την ανάγνωση του Αϊβαλί, τα είδαμε στην σκηνή. Υψηλής αισθητικής, με χρώμα ή ασπρόμαυρα, με έξυπνη χρήση των props, όπου υπήρχαν, γιατί, συνειδητά ελγίνεια η επιλογή της οικονομίας.
Ειλικρίνεια , σεβασμός και οικονομία
Οικονομία στον εντυπωσιασμό, οικονομία και στα εκφραστικά μέσα με όλους τους ηθοποιούς να δίνουν την εντύπωση πως έχουν ενδυθεί το ρόλο, αφού πρώτα έχουν καθίσει απέναντι του ώρες, ασφαλώς με την καθοδήγηση του Ν. Ζαγκότη και είχαν μια ανοιχτή «συνομιλία» μαζί του. Κι όταν κατάλαβε ο ένας τον άλλο, συναντήθηκαν στο σώμα του υποκριτή.
Η υπογράμμιση της μουσικής
Ιστορίες ανθρώπων λοιπόν, ιστορία χέουσα και ζωντανή , παρούσα στο σήμερα, με μια ακόμα σημαντική υπογράμμιση : Την μουσική του Γιώργου Φουρναράκη, την ορχηστρική και τα τραγούδια σε στίχους της Βέρας Περάκη. Συνθέσεις που, εκτός από ευφάνταστες και πολύχρωμες, έμπαιναν με άνεση στην ιστορία, ως μια σημαντική υποσημείωση, ως μια παραπομπή για να καταλάβεις καλύτερα την στιγμή.
Όλοι όσοι συμμετείχαν στην προετοιμασία της παράτασης και όσοι εμφανίστηκαν πάνω στην σκηνή για το Αϊβαλί, πέτυχαν αυτό, που κυρίως είναι το ζητούμενο για το θέατρο : Την επικοινωνία με τον θεατή. Να το πάμε λίγο παρακάτω : Την επαφή με το πολυπληθές κοινό της τελευταίας παράστασης στην Σητεία.
Και η ιστορία του Αϊβαλί, συνεχίζει να ταξιδεύει, σε μια από τις καλύτερες παραγωγές του ΣΦΜΣ.
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ