Η σταθερή αναφορά στο ΠΑΣΟΚ από τον Γιώργο Παπανδρέου στην ομιλία του χτες στην Σητεία, δείχνει την διάθεση του να πάρει και να συνεχίσει το νήμα της ιστορικής πορείας του κινήματος, περισσότερο από μια πιθανολογούμενη επιστροφή του ΚΙΝΑΛ στον όρο που σηματοδότησε την αλλαγή στην Ελλάδα το 1981 με τον Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία.
Ο υποψήφιος πρόεδρος του Κινήματος, βρέθηκε στην Σητεία μαζί με πολλούς πολίτες που θέλησαν να ακούσουν την δική του πρόταση -μια πρόταση εξουσίας κυρίως , με αποστάσεις σαφείς και κάθετες από την ΝΔ στην οποία χρέωσε αδιαφάνεια, εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και αδυναμία στην διαχείριση καταστάσεων (πανδημία αλλά και οικονομία και διεθνείς σχέσεις ).
Αποστάσεις πήρε και από τον ΣΥΡΙΖΑ, που ξέπλυνε , όπως είπε, τις αμαρτίες των κυβερνήσεων της ΝΔ και ειδικότερα του Κώστα Καραμανλή. «Δεν θα γίνουμε δεκανίκι κανενός», είπε.
Προέταξε έτσι την διεκδίκηση ενός όχι απλά κεντρικού, αλλά κυβερνητικού ρόλου για το κίνημα, προβάλλοντας την συνέργεια και την συνεργασία όχι με κομματικούς σχηματισμούς αλλά με τους πολίτες , με την κοινωνία των πολιτών , για μια δημοκρατική συμμετοχική διακυβέρνηση.
Με αναφορές στον Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο υποψήφιος πρόεδρος έφτασε στο σήμερα και κυρίως το αύριο, χρησιμοποιώντας τον όρο «Κλιματική δικαιοσύνη και κοινωνική δικαιοσύνη» για να περάσουμε σε άλλο μοντέλο ζωής, «αλλιώς, δεν θα έχουμε μέλλον».
Από τις φορτισμένες στιγμές χτες, η αναφορά στην Φώφη Γεννηματά και στην σημαντική συμβολή της στην παράταξη που πέτυχε να την κρατήσει ενωμένη. Στην μνήμη της, τηρήθηκε ευλαβικά από όλους ενός λεπτού σιγή.
Από τις πιο ενδιαφέρουσες επισημάνσεις Παπανδρέου, μια αιχμή, που δεν διευκρινίστηκε, αφού το πρόγραμμα δεν προέβλεπε την υποβολή ερωτήσεων .
Ο Γιώργος Παπανδρέου, μίλησε για περισπασμούς και παραπολιτική ατμόσφαιρα που τείνει να διαμορφωθεί αυτήν την περίοδο, μια αξιοσημείωτη παρατήρηση που αν δεν δείχνει προς την κατεύθυνση κάποιων συνυποψήφιων του, όχι όλων πάντως, δείχνει προς κέντρα που χρησιμοποιούν τέτοιες τακτικές.
Ειδικού ενδιαφέροντος, λόγω της επίσκεψης του στην Σητεία, η αναφορά Παπανδρέου στον ΒΟΑΚ που δεν προβλέπεται να φτάσει στην Σητεία, αλλά και τον Νότιο οδικό άξονα. Κάτι που οφείλεται, όπως είπε, στο γεγονός πως η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει εκπονήσει αναλυτικό σχέδιο για την ανάπτυξη της Κρήτης, όπως και των άλλων περιοχών και οι πολιτικές της εφαρμόζονται τμηματικά και κατακερματισμένες.
Σημεία ομιλίας του Γ. Παπανδρέου
- Να δώσουμε τέλος σε ο τι μας κρατά καθηλωμένους στο χτες , να ανατρέψουμε τα δεδομένα, την παραλυτική ισορροπία, που περιφρονεί τις δυνατότητες των Ελλήνων, μια πελατειακή αντίληψη που απαξιώνει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και κρατά σε ομηρία τις υγιείς παράγοντες .
- Είναι «Εθνική Αποστολή» να πιάσουμε το νήμα από εκεί που το άφησε η Φώφη Γεννηματά, με τη γενναία της προσπάθεια, την προσωπική, αλλά και για την Παράταξη, με το πλεόνασμα ήθους που άφησε ως παρακαταθήκη, και να συνεχίσουμε έναν αγώνα που θα αλλάξει οριστικά τη μοίρα των Ελλήνων και της χώρας.
Να ξανακάνουμε τη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη μεγάλη και ισχυρή. Καταλύτη ανατροπής της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας, που μας έχει οδηγήσει σε τέλμα, με ευθύνη και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
- Σήμερα αναδεικνύεται και πάλι η σημασία των αρχών, των αξιών και των ιδανικών της μεγάλης Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης.
Σήμερα που οι ηγεσίες της δεξιάς ΝΔ και του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, αδυνατούν να προσφέρουν ελπίδα και προοπτική, γιατί η μεν της ΝΔ παραμένει βαθιά συντηρητική και πελατειακή, η δε του ΣΥΡΙΖΑ, αποδείχθηκε ο καλύτερος μαθητής αυτού του παιχνιδιού.
- Καλούμαστε, να αντιμετωπίσουμε τις σημερινές αλλά και τις επερχόμενες κρίσεις. Για να έχουμε την εθνική ικανότητα να ανταπεξέλθουμε στις εξελίξεις αυτές, πρέπει να ορθώσουμε θεσμούς δημοκρατικούς, λειτουργικούς, με διαφάνεια και λογοδοσία, με γνώμονα τον άνθρωπο και το κοινό καλό. Να συνεχίσουμε δηλαδή, τις μεγάλες αλλαγές που χαρακτήρισαν την πορεία μας ως Παράταξη.
Να συγκρουστούμε με τα κακώς κείμενα μιας πολιτείας αιχμάλωτης σε παλιές νοοτροπίες και πρακτικές.
Μετάβαση στην νέα εποχή για να επιβιώσουμε
- Θα παλέψουμε και θα εγγυηθούμε μια μετάβαση, με ριζικές αλλαγές, με τις εξής τρεις προϋποθέσεις:
Πρώτο – Η μετάβαση απαιτείται να είναι κοινωνικά δίκαιη. Να ενισχύει το κράτος δικαίου, να ενισχύει την κοινωνική πρόνοια, να εγγυάται στον κάθε πολίτη τη σιγουριά και την ασφάλεια για σωστές υπηρεσίες υγείας, παιδείας, κατοικίας, και προοπτική ποιοτικής εργασίας.
Η πρώτη σταθερά – ας την ονομάσουμε Κλιματική Δικαιοσύνη.
Δεύτερο, η μεγάλη αυτή μετάβαση, απαιτεί την πολιτική βούληση να μην αποκλείει αλλά να αξιοποιεί όλες μας τις εθνικές και κοινωνικές δυνάμεις, τη σοφία και εμπειρία του καθενός, με συνέργειες παντού, με αποφασιστικές πρωτοβουλίες εντός αλλά και εκτός των τειχών της χώρας.
Θέλει κράτος που να σχεδιάζει σοβαρά, στρατηγικά και συμμετοχικά.
Ο άνθρωπος, ο πολίτης, δεν μπορεί να είναι χρήσιμος ή μάλλον «χρειαζούμενος» σε ένα πολιτικό σύστημα, μόνο κάθε τέσσερα χρόνια.
Οφείλουμε, και το πιστεύουμε ως παράταξη, να τον φέρουμε στο επίκεντρο της πολιτικής μας, ενεργό και συμμέτοχο πολίτη καθημερινά, αλλά και ως μοναδικό σκοπό της αποστολής μας.
Ακόμα και ως παραγωγός, συμμέτοχος στις αυριανές ενεργειακές κοινότητες.
Η μετάβαση θα είναι δημοκρατική, συμμετοχική ή δεν θα γίνει ποτέ.
Για αυτό και το Κίνημά μας θα ξαναβρεί το νήμα ενός κινήματος συμμετοχικού.
Δεύτερη σταθερά. Κλιματική δημοκρατία.
Τέλος, η μετάβαση πρέπει να βασιστεί στον πολιτισμό και σε μια νέα παιδεία.
Αυτή που μας θωρακίζει, μας δίνει εφόδια, αυτή που μας επιτρέπει να συμμετέχουμε ουσιαστικά, ισότιμα, και στην κοινωνία μας και στην διεθνή σκακιέρα.
Αυτή που ερευνά τα νέα επαγγέλματα, αλλά και κάνει το σχολειό και το πανεπιστήμιο επίκεντρο, εργαστήρι για τη συλλογική μας μετάβαση, αξιοποιώντας την συλλογική μας σοφία.
Τρίτη σταθερά – κλιματική παιδεία
Για μας, τα παραπάνω, είναι δικαιώματα όλων, όχι προνόμια των λίγων.
Αυτά θα εγγυηθούμε.
Απέναντι και σε μια κυβέρνηση που αντί της συμμετοχής, της διαφάνειας και της διαβούλευσης, ειδικά με τα νέα ταμεία ανάκαμψης και νέας γενιάς, διαχειρίζεται τεράστια ποσά του Ελληνικού λαού, με τρόπο πελατειακό, αναξιοκρατικό.
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
