Το δικαίωμα στην υγεία και την περίθαλψη έγινε πολιτικό ζήτημα
Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει έντονα ο διάλογος για την στελέχωση του Βενιζελείου Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου και των διασυνδεδεμένων Νοσοκομείων του Λασιθίου.
Δικαιολογημένα οι τοπικές κοινωνίες ανησυχούν και βρίσκονται σε εγρήγορση για το τι μέλει γενέσθαι στις δομές δευτεροβάθμιας περίθαλψης. Τα καθησυχαστικά μηνύματα των αρμοδίων υπουργών και υφυπουργών δεν συνοδεύονται από τις ανάλογες ενέργειες για την επίλυση των προβλημάτων. Οι όποιες προκηρύξεις ιατρών είτε κηρύσσονται άγονες είτε καθυστερούν να εκδοθούν, είτε δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες όπως δυναμικά διαμορφώνονται κατά την διάρκεια λειτουργίας των νοσοκομείων και των κλινικών.
Το πρόβλημα δεν είναι τα τέσσερα νοσοκομεία στον Νομό Λασιθίου, όπως ελαφρά τι καρδία ανέφερε ο Υπουργός Υγείας. Αυτό θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε στην περίπτωση που υπήρχε ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο που να δίδει την δυνατότητα σε 30’ Λεπτά να έχουν όλοι οι λασιθιώτες πρόσβαση σε υπηρεσίες β/θμιας περίθαλψης σε μια δομή πλήρως στελεχωμένη σε Ιατρονοσυλλευτικό προσωπικό και άρτια σε υλικοτεχνική υποδομή. Στον αντίποδα θα μπορούσαμε να αντιτάξουμε εμείς οι λασιθιώτες την ύπαρξη τεσσάρων νοσοκομείων σε ένα άξονα μόλις 45 χιλιομέτρων στην περιοχή Γιαννιτσών- Βέροιας –Νάουσας –Έδεσσας. Όπου το οδικό δίκτυο είναι γνωστό τοις πάσοι, πως είναι σύγχρονο ( τμήμα της Εγναντίας οδού) και πεδινό. Σε καμία περίπτωση δεν συντασσόμαστε με την λογική του «να ψοφήσει η κατσικά του γείτονα», αλλά όλοι πρέπει να είμαστε πάντα προσεκτικοί στις αναφορές μας περί τεσσάρων νοσοκομείων στο Λασίθι.
Οι δομές υγείας σε τουριστικές περιοχές είναι δείκτης και παράλληλα προαπαιτούμενο στοιχείο ανάπτυξης. Η δε παροχή υπηρεσιών υγείας είναι αφενός συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας , αφετέρου συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών.
Το Λασίθι έχει ανάγκη την διατήρηση των δομών υγείας του πλήρως στελεχωμένων.
Η εξομάλυνση των διαδικασιών πρόσληψης, καθώς και η παροχή κινήτρων στους Ιατρούς για την κάλυψη των θέσεων σε συνάρτηση με την βελτίωση των αποδοχών τους ( ίσως με την δημιουργία ειδικού μισθολογίου) , την αυτοτελή φορολόγηση των εφημεριών τους , να δώσει την λύση, που όλοι προσδοκούμε.
Κάθε διαφορετική περίπτωση θα εντείνει την μετανάστευση υψηλού επιπέδου και προσόντων επιστημονικού προσωπικού στο εξωτερικό με την αντίστοιχη απομείωση του ΑΕΠ της πατρίδας μας , μιας και όλοι μας ως φορολογούμενοι πολίτες συνδράμαμε στην εκπαίδευση όλων αυτών των ιατρών οι οποίοι δεν επιστρέφουν την αποκτηθείσα επιστημοσύνη τους στον Έλληνα πολίτη. Το ζήτημα της επάρκειας σε ιατρούς ήταν γνωστό από δεκαετίας, τώρα είναι έντονο.
Η τοπική αυτοδιοίκηση 1ου και 2ου βαθμού στάθηκε και είμαι βέβαιος πως θα σταθεί ξανά αρωγός στην προσπάθεια για την εύρυθμη λειτουργία των νοσοκομείων.
Το ζήτημα δεν είναι πολιτικό, είναι καθαρά πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου.
Λεωνίδας Τερζής
Δημοτικός Σύμβουλος Σητείας
