Ο Αλέξανδρος Λουκίσας , μια πολυσχιδής προσωπικότητα του καλλιτεχνικού χώρου που μπορεί να εκφράζεται μέσα από τη ζωγραφική, τη χαρακτική, την φωτογραφία, και να «αναπαύεται από τη δούλεψή του» στο πιάνο με τις μουσικές που προτιμά, είναι, μαζί με τον «Ερωτόκριτο», πρωταγωνιστές από αύριο Σάββατο, στην Στέγη Βιτσέντζος Κορνάρος που παρουσιάζει έργα του δημιουργού εμπνευσμένα από το σύμπαν του μεγάλου ποιητή.
Γνωστός στο κοινό της Σητείας, και μέσα από προηγούμενες εκθέσεις του που είχαν παρουσιαστεί στα πλαίσια των «Κορναρείων», αλλά και από την καθηγητική του παρουσία το διάστημα 1987-1990, που συνέβαλε από τη μια στο να είναι τακτικός επισκέπτης και για μεγάλα διαστήματα κάθε καλοκαίρι στην πόλη, κι από την άλλη, τον μπόλιασε με την υψηλή ποίηση του Κορνάρου, το «αίμα» και η περιουσία της Σητείας , επομένως, αναπόφευκτα ο καλλιτέχνης βρήκε την έμπνευση του στους στίχους του δεκαπεντασύλλαβου.

Όπως μας είπε ο ίδιος ο Αλέξανδρος Λουκίσας για την έκθεση, σε μια συνομιλία που είχαμε λίγο πριν τα εγκαίνια της έκθεσης του με τίτλο «Ερωτόκριτος» στην Στέγη Βιτσέντζος Κορνάρος (εγκαίνια Σάββατο 1/02 7.30 μ. μ , διάρκεια έκθεσης 1-5 Φεβρουαρίου, ώρες 7-9 μ. μ ), «έχω πάρει στίχους από το έργο και έχω φτιάξει συνθέσεις, έχω επιλέξει κάποιους στίχους από όλο το έργο και έχω φτιάξει συνθέσεις, οι οποίες είναι φανταστικές, ελεύθερες».

Όπως μας λέει ο ζωγράφος, οι συνθέσεις του, έχουν μια εικονογραφική αναφορά στο έργο και τα στοιχεία στα οποία γίνεται αναφορά, όπως ο ήλιος ,η σελήνη, «όλα βέβαια είναι συνδεμένα με μια, ας πούμε, γεωμετρία».
Ρωτάω πόσο διαφορετική είναι η προσέγγιση που κάνει ένας αναγνώστης, που διαβάζοντας φτιάχνει εικόνες, από εκείνη του καλλιτέχνη. Είναι διαφορετική, μου λέει και είναι ο κάθε στίχος που έχει τη δική του αυτοτέλεια .Μου αναφέρει για παράδειγμα πως «θα δείτε σε ένα έργο από το στίχο, το άγχος του θανάτου». Ένα φιλί στο μπαλκόνι, το νερό που τρέχει από τη βρύση στον κήπο, η κονταρομαχία, το πουλί στη φυλακή, όλα, «Ερωτόκριτος» και υλικό του καλλιτέχνη.

Ρωτάω τον Αλέξανδρο Λουκίσα ποιόν θεωρεί κυρίαρχο πρωταγωνιστή στο ποίημα του Κορνάρου, την Αρετούσα ή τον Ερωτόκριτο και με την απάντησή του του, με αποστομώνει:
«Ε, δεν νομίζω να υπάρχει πρωταγωνιστής πέρα από τον αφηγητή. Τον ίδιο τον ποιητή. Εξάλλου είναι ένα από τα έργα που θα δείξω στην έκθεση».
Ο Αλέξανδρος Λουκίσας συνεχίζει την καλλιτεχνική αλλά και διδακτική του, ας την πούμε έτσι, πορεία ,με διαλέξεις ανά την Ελλάδα, « παρουσιάσεις που αφορούν τα καλλιτεχνικά κινήματα, αλλά όμως αφορούν όλες τις τέχνες ή τουλάχιστον πολλές από αυτές .Για παράδειγμα, παρουσίαση του ρομαντισμού μέσα από τη ζωγραφική, τη μουσική, το χορό, το θέατρο, την όπερα».
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ