Μέρα Σετέμπρη μίσεψες
…κακόμοιρε Αντώνη
Γράφει: Γιώργος Αλεβίζος
Τότε που χέρι αλύπητο
στη θάλασσα σε σπρώγνει…
Μέρα Αγ. Αντωνίου σήμερα. Αντί για «Χρόνια Πολλά» στέλνουμε το παραπάνω δίστιχο. Στη διεύθυνση:
Αντώνη Καριώτη
οδός Παραδείσου αριθμ. (;)
Τ.Κ. 00000 ΟΥΡΑΝΟΣ
Δεν πρόλαβε ο κακότυχος Αντώνης. Το 2024 να χαρεί την ονομαστική του γιορτή. Γιατί στις 5 Σεπτέμβρη 2023. ΑΝΑΙΣΘΗΤΑ χέρια. Από τον καταπέλτη του Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου. Τον έσπρωξαν. Να χαθεί πρόωρα. Στον υδάτινο Άδη. Στα ανακινούμενα από την προπέλα του πλοίου, θανατηφόρα νερά.
Μια τραγωδία. Όπου οι ωδές των τράγων. Υπό τον ήχο της συμπάθειας. Ήταν πολλές. Μέχρι η πομπή του Αντώνη να φθάσει στους Ουρανούς. Η άδολη ψυχή του να πάρει τη θέση της. Ποια θέση; Κανείς δεν πήγε στους Ουρανούς. Κι επέστρεψε στη Γη. Για να περιγράψει. Το περιβάλλον του Άλλου Κόσμου. Οπότε δεν γνωρίζουμε. Μόνο παραδοσιακά και μεταφυσικά. Μιλούμε και γράφουμε.
Ας επανέλθουμε στα επίγεια. Αν ζούσε σήμερα ο άμοιρος Αντώνης. Περιδιαβαίνοντας τα ηλιόλουστα σοκάκια. Στη γειτονιά του. Στα στέκια του. Στον Άγιο Νικόλαο.
Γνωστοί του. Φίλοι του. θα του εύχονταν Αντώναρε Χρόνια Πολλά. Να ζήσεις ρε!!! Αντωνάκη χρόνια σου πολλά καλέ μου. Μεγάλε…καλή γυναίκα να σε κλέψει ρε!!! Καλόγνωμε…άντε και του χρόνου!!!
Κι ο καλόγνωμος Αντώνης. Να απαντά αναλόγως. Ευγενικά ή πειραχτικά ή κωμικά. Με γελαστό πρόσωπο. Καλοσύνη. Και ανθρωπιά. Με το δικό του τρόπο.
Κι αν ζούσαν οι τροβαδούροι των Αντώνηδων. Θεοδωράκης, Λειβαδίτης, Μπιθικώτσης, Καζαντζίδης. Οι οποίοι μουσικά χρονογράφησαν.
…Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός
που ζούσε στην αυλή
μ’ ένα κρεβάτι μ’ ένα κανάτι
Και αργότερα σε μια ημι-απαγορευμένη εκτέλεση των Θεοδωράκη-Καζαντίδη «Άπονες εξουσίες»
…Το βράδυ που βουλιάζανε
τα σπίτια μεσ’ το χιόνι
στο κάτω μέρος του χωριού
σκοτώσαν τον Αντώνη…
Κι επειδή, πολλά από τα παλιά μας τραγούδια. Ήταν χρονογραφήματα της εποχής. Ο πνιγμός του Αντώνη δεν θα ξέφευγε. Από το «χρονογραφικό» πεντάγραμμο.
Αυτά αντί μνημοσύνου. Στα 6μηνια του Αντώνη Καριώτη.
Με τα συλλυπητήριά μου
στους δικούς του
Γιώργος Αλεβίζος
17-1-2024
