Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΑΠΟΨΕΙΣΔημοτική Παράταξη: «Σητεία, Επιστροφή στο Μέλλον» «Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται».

Δημοτική Παράταξη: «Σητεία, Επιστροφή στο Μέλλον» «Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται».

«Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται».

Δημοτική Παράταξη: «Σητεία, Επιστροφή στο Μέλλον»

 

Η συγκεκριμένη ταινία του 1996 του σπουδαίου Γιουγκοσλάβου (ναι ακόμα αποκαλείται Γιουγκοσλάβος) σκηνοθέτη Srdjan Dragojevic, μεταφέρει με τον καλύτερο τρόπο το κλίμα του εμφυλίου που άλλαξε τον χάρτη της Ευρώπης και τις ισορροπίες στα Βαλκάνια αλλά και τον τελευταίο ουσιαστικά μεγάλο πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Σωστά θα αναρωτηθούν κάποιοι το συσχετισμό του εμφυλίου της Γιουγκοσλαβίας, ενός ιδιαίτερα αιματηρού πολέμου, με τη σημερινή εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Ας γυρίσουμε στο μακρινό 1991 τότε που η Ρωσία έζησε τη δική της διάσπαση-διαμελισμό σε κλίμα σίγουρα περισσότερο ειρηνικό. Όπως θα φανεί όμως 20 χρόνια και μετά με την κρίση της Κριμαίας υπήρχε μόνο ανοχή. Τα πολυπολιτισμικά κράτη όταν διαχωρίζονται η σχάση τους είναι εφάμιλλή της ατομικής και οι συνέπειες αντίστοιχες.

Η Ουκρανία στο μακρινό 1990 είχε το παρατσούκλι μικρή Ρωσία ήταν ομόφωνη με τη σοβιετική αδελφή, ομόθρησκη και ο συνοριακός τους χώρος αποτελούσε «υπόδειγμα διάσπασης»!!! Τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Στην Ουκρανία άρχισε να εγκαθίσταται ένα μοντέλο δυτικής διακυβέρνησης, πατερναλιστικό από ξένες δυνάμεις (μερικές φορές αδέξιο) κάτι που η «μητέρα» Ρωσία απεχθάνεται, κυρίως όταν έχει να κάνει με τις ΗΠΑ το ΝΑΤΟ και λοιπές δυνάμεις που προσεταιρίζονται διαχρονικά αποσχισμένα έθνη, προκειμένου να τα εντάξουν στις σφαίρες επιρροής των. Εδώ αξίζει πραγματικά να γίνει αναφορά και θαυμασμός στην Ευρωπαϊκή διπλωματία που είπε όχι σε μια fast track ένταξη της Ουκρανίας κάτι που θα όξυνε περισσότερο τα πράγματα.

Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας εισβολής:

Το 2014 η κριμαϊκή χερσόνησος περνάει με «δημοψήφισμα» σε ρωσική κυριαρχία κάτι που δυσαρεστεί έντονα τους Ουκρανούς αλλά το αποτέλεσμα της επιλογής του λαού της Κριμαίας δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες… Εκεί που νομίζαμε ότι οι πρώην σοβιετικές χώρες αποτελούν πρότυπο σύμπνοιας και γειτνίασης εγκαθίσταται ένας αμφίβολος ηγέτης στην Ουκρανία με κάπως περίεργες απόψεις, στηριζόμενος απο την τηλεοπτική παραγωγή που πρωταγωνιστούσε και γενικά απο ένα περιβάλλον άγνωστης στον υπόλοιπο κόσμο (άλλο ένα σοβαρό μειονέκτημα της πρώην σοβιετικής ένωσης, ειδήσεις με το σταγονόμετρο) εσωτερικής αναταραχής. Ταυτόχρονα στη Χώρα δρουν διάφορα παραστρατιωτικά κινήματα όπως το τάγμα του Αζόφ στην περιοχή της Μαριούπολης και την Αζοφική Θάλασσα, το οποίο αποτελείται απο μισθοφόρους εθνικιστές με ακροδεξιές απόψεις ενώ περιξ του Κιέβου δρουν κυρίως πολιτικά αλλά διαθέτουν οπλισμό οπαδοί του κεντροδεξιού κόμματος του UDAR.

Τα υπόλοιπα τα γνωρίζουμε! Η εισβολή της Ρωσίας! Πόνταρε στον λεγόμενο πόλεμο αιφνιδιασμού (Blitzkrieg) με εισβολή 3-5 ημερών, συνθηκολόγηση και τερματισμός. Δεν έγινε έτσι διότι η εισβολή πήρε εμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά που ουσιαστικά αφαιρούν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού ενεργοποιόντας τα αντανακλαστικά του μίσους (και όχι του φόβου) μεταξύ ομοεθνών.

Η παρέμβαση της δύσης:

Για πρώτη φορά στα χρονικά επιδεικνύεται τέτοια ωριμότητα απο τη δύση, έχοντας το παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας βέβαια που απο 6 μήνες πόλεμος έγινε πενταετής  η πρότερη εμπειρία οδηγεί για πρώτη φορά την Ε.Ε. να πάρει άμεσα αποφάσεις, να επιβάλει σοβαρές κυρώσεις που γονατίζουν την ρωσική οικονομία σταματώντας την χρηματοδότηση του πολέμου, οι ΗΠΑ ως κατ εξοχήν και παραδοσιακά εχθρική χώρα προς την Ρωσία απορρίπτει την πολεμική εμπλοκή και επιτίθεται οικονομικά. Η διασπορά της ρωσικής ελίτ ανα τον κόσμο ήταν ένα εργαλείο που χρησιμοποιούσε ο Πούτιν διαχρονικά χρηματοδοτώντας επενδύσεις, ακόμα και κυβερνήσεις-πραξικοπήματα προκειμένου η οικονομική επιρροή να κρατά σε καταστολή τους δυτικούς. Ένιωθε παντοδύναμος με την αποκλειστικότητα της προμήθειας της Gazprom στην Ευρώπη απειλώντας ανα πάσα στιγμή με ενεργειακή κατάρρευση τις χώρες της ένωσης και ιδιαίτερα τη Γερμανία.

Στην Ουκρανία έγινε μια εισβολή και ξεκίνησε ένας εμφύλιος αλλά στην Ευρώπη έγινε ή μάλλον προσπάθησε να γίνει, μια επίδειξη δύναμης η οποία όμως οδηγεί τη Ρωσία και τον αμφιλεγόμενο ηγέτη της στη Χρεοκοπία, στην απομόνωση και τον υπερήφανο κατά τα άλλα ρωσικό λαό για άλλη μια φορά στην εξαθλίωση. Η επιβολή των κυρώσεων χωρίς τη χρήση όπλων αποδεικνύει την ομοψυχία της Ευρώπης, την ωριμότητα πλέον της Αμερικής και εκθέτει ανεπανόρθωτα έναν «ηγέτη» που καταλήγει στο τέλος της θητείας του να θεωρείται Δικτάτορας.

Η ενεργειακή κρίση:

Όλο αυτό το διάστημα της εισβολής το Ρωσικό φυσικό αέριο ωστόσο εισάγεται κανονικά στην ε.ε. χωρίς να έχει μειωθεί, η παραγωγή πετρελαίου συνεχίζεται χωρίς να έχει μειωθεί, όμως η πιθανότητα ενός ενεργειακού Black out είναι πολύ σοβαρή απειλή. Αυτό είναι και το πάθημα της Γερμανίας που η στήριξή της στο ρωσικό φυσικό αέριο κατέκτησε την Ευρώπη. Συγκεκριμένα ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας G. Schröder αναλαμβάνει μετά τη συνταξιοδότησή του Δ.Σ. στην Gazprom. Ταυτόχρονα Η σύμπραξη της Μέρκελ στη Γερμανία με τους πράσινους οδηγεί στον ξαφνικό θάνατο όλους τους Πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας της Γερμανίας και έτσι βρίσκεται η Ευρώπη εξαρτημένη ενεργειακά απο τη Ρωσία εκτός φυσικά της Γαλλίας που διαχρονικά έχει τα πυρηνικά στην κορυφή της ατζέντας σχετικά με την παραγωγή φθηνής ενέργειας.

Η Θέση της Ελλάδας:

Για μια ακόμα φορά η Ελλάδα ήταν στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Στήριξε την Ουκρανία κυρίως ανθρωπιστικά, συμφώνησε σε όλα με την ε.ε. και συμμετείχε στα σχετικά φόρα και τις αποφάσεις. Δυστυχώς όμως η εξάρτηση απο το ρωσικό φυσικό αέριο όπως έγινε εσπευσμένα με τον ξαφνικό θάνατο των λιγνιτικών μονάδων, σε συνδυασμό με τη χαμηλή διείσδυση των ΑΠΕ με αποθήκευση ενέργειας, οδήγησαν στις εφιαλτικές τιμές του ρεύματος. Αρκετοί αναλυτές τονίζουν ότι υπήρχε μια ανεξήγητα χαμηλή στάθμη τιμών στην Ελλάδα που θα δημιουργούσε αναγκαστικά πληθωριστικές πιέσεις. Ευτυχώς όμως που η ενεργειακή κρίση έπληξε συνολικά την ε.ε ένωση άσχετα με το αν διαταράχθηκαν οι προμήθειες και έγινε αντιληπτός ο κίνδυνος της εξάρτησης απο το ρωσικό φυσικό αέριο.

Ευχόμαστε αυτός ο ανόητος και κυρίως αχρείαστος πόλεμος να τερματιστεί σύντομα και οι χώρες μετά απο δυό χρόνια εξοντωτικής πανδημίας να γυρίσουν σε μια στοιχειώδη κανονικότητα. Πόσο κανονικά και κυρίως για πόσο, θα είναι τα πράγματα;

 

 

RELATED ARTICLES

Τελευταία Νέα